پیشینه تحقیق ( فصل دوم )
پیشینه تحقیق ( فصل دوم ) : در بخش مقدمه، دربارة زمینه پژوهش توضیح می‌دهید و یافته های پژوهشی مرتبط با موضوع را مرور می‌کنید. دو روش عمده برای نوشتن پیشینة پژوهش وجود دارد. در روش اول، پیشینة پژوهش به دو فصل تقسیم می‌شود. در فصل اول که نسبتاً کوتاه است موضوع پژوهش مطرح می‌شود، چهارچوب کلی پژوهش به اختصار توضیح داده می‌شود و سپس مسأله پژوهش بیان می‌شود و گاهی فرضیه ها مطرح می‌شوند. فصل دوم که طولانی تر است پیشینة پژوهش را به صورت انتقادی و یکپارچه مرور می‌کند. مشکل الگوی دو فصلی این است که باید در فصل اول اطلاعات کافی ارائه شود تا خواننده از اهمیت و ضرورت مسأله آگاه شود بدون این که مطالب فصل دوم، تکراری و زائد باشند.
[html_block id=”4551″]
در الگوی یک فصلی، همة مطالب در یک فصل می‌آیند اما ترتیب بخش های مهم پروپوزال برعکس می‌شود. الگوی یک فصلی معمولاً با مقدمه ای کوتاه دربارة موضوع شروع می‌شود، سپس پیشینة پژوهش آورده می‌شود که با بیان مسأله یا فرضیه ها پایان می‌یابد. شکلی از الگوی یک فصلی که کمتر رواج دارد تقریباً به اندازة طول بخش مقدمة مقالة علمی است (4 تا 8 صفحه). البته گاهی پیشینة پژوهش به صورت مفصل و جامع در پیوست آورده می‌شود.
هر روشی که برای نوشتن پروپوزال انتخاب کنید، پروپوزال شما باید شامل مرور یافته های پژوهشی مرتبط با موضوع پژوهش باشد. به عبارت دیگر، پیشینه ای را که می‌خواهید در پایان نامه یا رسالة نهایی بیاورید در پروپوزال بنویسید (پیشینة نهایی شامل پژوهش های تازه ای باشد که در طول اجرای پژوهش منتشر شده اند). برخی دانشکده ها پیشینة پژوهشی مختصر را نیز می‌پذیرند اما قویاً توصیه می‌کنیم پیشینة پژوهش را به طور مفصل در پروپوزال بنویسید. منطق این کار چیست؟ باید پیشینة پژوهش را به طور کامل بررسی کنید و در پروپوزال بیاورید، در غیر این صورت، متوجه نمی‌شوید آیا پژوهشگر دیگری قبلاً در آن زمینه پژوهش کرده است. مرور کلی پیشینة پژوهش موجب می‌شود با روش دقیق اجرای پژوهش و ظرافت های طرح پژوهش آشنا شوید و در نتیجه، اشتباه های دیگران را تکرار نکنید. مرور دقیق پیشنة پژوهش به شما کمک می‌کند تا جزئیات پژوهش های گذشته را کاملاً بشناسید در حالی که با مرور مختصر پیشینة پژوهش نمی‌توانید به این هدف دست یابید. علاوه بر این، اگر بخش پیشینة پژوهش و روش شناسی را به طور کامل بنویسید، نیمی از راه را رفته اید! اما اگر نوشتن پیشینة پژوهش را به بعد موکول کنید، ناچارید در اواخر کار، آن را انجام دهید. احتمالاً موقعی که مشغول جمع آوری داده ها هستید برای مطالعة مقاله هایی که قبلاً نخوانده اید انگیزة چندانی ندارید.
[html_block id=”4551″]
برای مرور پیشینة پژوهش، ما همانند دیگران (مثلاً یتس، 1982) پیشنهاد می‌کنیم از رویکرد قیفی استفاده کنید، یعنی ابتدا یافته های کلی در زمینة پژوهش را مطرح کنید و به تدریج دامنة یافته های پژوهشی را به موضوع پژوهش محدود کنید و سرانجام سؤال پژوهشی را دقیقاً مشخص کنید. پس از معرفی موضوع و مرور پیشینة مرتبط، به شیوه ای ماهرانه خواننده را به جایی هدایت کنید تا اهمیت و ضرورت پژوهش را به آسانی درک کند.
همان طور که قبلاً اشاره کردیم، اگر از الگوی یک فصلی استفاده می‌کنید بیان مسأله، سؤال های پژوهشی و فرضیه ها را در پایان فصل بیاورید.
پیشینة پژوهش چقدر باید باشد؟ حجم پیشینة پژوهش متفاوت است و به مقررات گروه تخصصی و تعداد صفحاتی که به بخش عریض قیف اختصاص داده اید بستگی دارد (یعنی چه تعداد صفحه به مرور یافته های کلی اختصاص داده اید). تصور می‌کنیم حجم منطقی پیشینة پژوهش در رسالة دکتری بین 20 تا 50 صفحه است. پیشنة پژوهش پایان نامه کارشناسی ارشد معمولاً کوتاه تر است.
شما می توانید برای دریافت مشاوره انجام پایان نامه ، مقاله و غیره از کارشناسان مجموعه در فرم زیر سفارش ثبت کنید تا همکاران ما در اولین فرصت با شما تماس بگیرند :
