داده ها و نتايج برابر نيستند

همانند خرید و فروش سهام در بورس، داده ها ( قیمت سهام هر یک از شرکتها) با نتایج (میزان سود یا زیان شما) برابر نیستند. به عبارت دیگر، از تجزیه و تحلیل داده ها (تغییرات قیمت سهام هر یک از شرکتها) نتایج (میزان سود و زیان شما) مشخص خواهد شد. از کتاب زيگر تحت عنوان ” ضروريات نگارش مقالات تحقيقاتي ” درس هاي ارزشمندي در خصوص نوشتن یک بخش نتايج درخشان مي توان آموخت. اين مفهوم –که داده ها و نتايج يکسان نيستند – در مقاله اي نوشته شده توسط فوت در مجله چست نيز اخيرا بررسي شده است (منابع را ببينيد). نويسندگان ممکن است با ارائه نتايج بدون داده ها، يا ارائه ي داده ها بدون عنوان نمودن نتايج، خواننده را گمراه سازند. داده ها حقايق و اعداد مي باشند. داده ها معمولا در جداول و اشکال به صورت خام يا به صورت خلاصه شده (ميانگين، درصد، ميانه و دامنه) ارائه مي گردند. نتايج، اظهاراتي در متن اصلي هستند که آن چه داده ها نشان مي دهند را خلاصه نموده يا توضيح مي دهند. به عنوان يک مثال، اجازه دهيد از يک مطالعه فرضي در مقايسه موثربودن پرتو درماني، شيمي درماني با يک داروي موجود (Blasteride) و يک روش درماني جديد مبتني بر آنتي بادي مونوکلونال (Neuroxamab) براي درمان نوروبلاستوما، استفاده نماييم. يکي از نقاط پاياني اين مطالعه، زمان زنده ماندن پس از تشخيص و شروع درمان است (شکل 1).

[html_block id=”4551″]

چهار راه براي ارائه اطلاعات توسط خواننده در شکل 1 ارائه شده است:

شکل1. ميزان بقاي دو ساله براي بيماران مبتلا به نوروبلاستوم که تحت Blasteride، Neuroxomab و پرتو درماني شده اند.

روش اول ارائه نتایج

شکل 1 ميزان زنده ماندن پس از تشخيص و درمان اوليه در سه گروه درماني را نشان مي دهد. پس از 6 ماه درصد افرادی که زنده ماندند براي گروهی که با Neuroxomab مورد درمان قرار گرفتند 95%، براي گروهی که با Blasteride مورد درمان قرار گرفتند 91% و براي براي گروهی که با پرتو درمان شدند 39% بوده است. پس از 12 ماه، اين ميزان 83%، 69% و 23%؛ پس از 18 ماه 74%، 17% و 15%؛ و پس از 24 ماه 70%،1%، و 9% بود.

روش دوم ارائه نتایج

شکل 1 ميزان زنده ماندن پس از تشخيص و درمان اوليه در سه گروه درماني را نشان مي دهد. پس از 6 ماه، مدت زنده بودن در گروه هاي درماني Neuroxomab و Blasteride در مقايسه با بيماراني که تحت پرتو درماني بودند بسيار بيشتر بود. پس از 12، 18 و 24 ماه، مدت زنده ماندن در گروه Neuroxomab بيش از گروه هاي تحت درمان با Blasteride و پرتو درماني بود.

روش سوم ارائه نتایج

شش ماه پس از تشخيص و درمان اوليه، افراد زنده مانده براي گروه هاي Neuroxomabو Blasteride به-ترتيب 2.4 و 2.3 برابر بيش از گروه پرتو درماني شده بوده (هر دو P<0.001)، اما درصد افراد زنده مانده برای افراد تحت درمان با Neuroxomab و Blasteride تفاوت چشم گيري نداشت (P= 0.56) (شکل 1). با اين حال، پس از 12 ماه، افراد زنده مانده در میان بیماران تحت درمان با Neuroxomab 1.2 برابر بيش از افراد تحت درمان با Blasteride (P = 0.031) و در ماه هاي 18 و 24این مقدار به ترتيب 4.3 و 6.4 برابر بيشتر بود (هر دو P < 0.001).

روش چهارم ارائه نتایج

شش ماه پس از تشخيص و درمان اوليه، درصد افراد زنده مانده در میان بیماران تحت درمان با Neuroxomabو Blasteride (به ترتيب 95% و 91%) به صورتي چشم گير نسبت به گروه درمان شده توسط اشعه بيشتر بوده (39%، P< 0.001 براي هر دو)، اما ميزان زنده ماندن افراد تحت درمان باNeuroxomab و Blasterid تفاوت چنداني نداشتند (P = 0.56) (شکل 1). با اين حال، پس از 12 ماه، ميزان زنده ماندن بيماران تحت درمان با Neuroxomab نسبت به بیماران تحت درمان با Blasteride بسيار بيشتر بود (83% در برابر 69%، P = 0.031)، تفاوت در ماه هاي 18 و 24 بيشتر نيز مي گردد (74% در برابر 17% و 70% در برابر 11%؛ هر دو P< 0.001).

روش اول در بالا، داده را بدون نتيجه ارائه مي دهد. داده چه چيزي نشان مي دهد؟ منظور آن چيست؟ آيا گروه هاي درماني در 6 ماه از نظر آماري متفاوت بودند؟ روش دوم شامل نتايج بدون هيچ گونه داده مي باشد. آيا از شکل مشخص است که ميزان زنده ماندن افراد تحت درمان باNeuroxomab و Blasteride در مقايسه با بيماران درمان شده توسط اشعه و در مقايسه با يکديگر، چقدر بيشتر است؟ سطح اهميت هر يک از تفاوت ها چيست؟
روشهای 3 و 4 در بالا هم شامل داده و هم نتايج مي باشند. آن ها اهميت درمان را توصيف نموده و گزارش مي دهند که چه زماني تفاوت ها اتفاق افتاده و آيا از نظر آماري مهم مي باشند يا خير. روش 3 مقدار مهم ترين تفاوت ها ميان روشهای درمانی مختلف را عنوان نموده (براي مثال، 2.4 برابر بيشتر) و عنوان مي کنند که آيا تفاوت ها از نظر آماري مهم هستند يا خير. خواننده بايستي به منظور مشاهده اطلاعات مربوط به درصد افراد زنده مانده به شکل مراجعه نمايد، که اين مساله نيز تا زماني که خواننده بتواند به راحتي درصدهاي مربوطه در 6، 12، 18 و 24 ماه را برآورد نمايد کاملا بدون مورد است.

[html_block id=”4551″]

روش 4 به درصد واقعي زنده ماندن (براي مثال، 95%، 91% و 39% در 6 ماه) به جاي مقادير نسبي هر يک از تفاوت ها اشاره می کند. گنجاندن اطلاعات مربوط به افراد زنده مانده در اين بند قابل قبول است زيرا شکل شامل اطلاعات بسياري بوده و شما تفاوت هاي مهم انتخاب شده را برجسته نموده ايد. با اين حال، بايستي عنوان نماييم که داده هاي بقا و مقادير P در لیست ارائه شده اند (جدول2). از آن جا که جدول2 شامل همان اطلاعات موجود در روش 4 مي باشد، لازم نيست اين اطلاعات را در هر دو مکان تکرار نماييد:

شش ماه پس از تشخيص و آغاز درمان، گروه هاي تحت درمان با Neuroxoma و Blasteride بسيار بيشتري در مقايسه با گروه درمان شده توسط اشعه بسیار بیشتر زنده ماندند (جدول2). اما ميزان زنده ماندن در گروه-هاي تحت درمان با Neuroxoma و Blasteride تفاوت چنداني نداشتند. با اين حال، پس از 12 ماه، زنده ماندن بيماران در گروه تحت درمان با Neuroxoma نسبت به گروه تحت درمان با Blasteride بسيار بيشتر گشته و تفاوت در ماه هاي 18 و 24 از این نیز بيشتر می گردد.

عدم تکرار داده ها در بخش نتایج از چنان اهمیتی برخوردار است که به شکل یک قانون درآمده است. با این حال، اين قانون در خصوص عدم تکرار داده ها مطلق نيست و در شرايط بسیار خاص می توان آن را نادیده گرفت. به عنوان نمونه در صورتي که اطلاعات بسيار زیادی در جداول يا اشکال قرار داده شده باشد، مي توان برخی از نتایج کليدي را دوباره در متن عنوان نمود البته تنها در صورتي که به خواننده کمک کند بدون نیاز به بررسي حجم بالایی از اطلاعات در لیست، با خواندن متن اهمیت آن نتایج مهم را درک نماید.

شما می توانید برای دریافت مشاوره از کارشناسان مجموعه در فرم زیر سفارش ثبت کنید تا همکاران ما در اولین فرصت با شما تماس بگیرند :