ثبات زمانی
اگر اطلاعات مربوط به اثبات زمانی مشخص نشده باشند، اقدامات مختلفی می توانید انجام دهید. پیش از این که مطالعه اصلی را آغاز کنید، می توانید بارها و بارها ابزارها و آزمون خود را اجرا کرده و نتایج آن را ارزیابی کنید. به عبارت دیگر، می توانید چهارچوب مطالعه خود را به نحوی طراحی کنید که بتواند با تغییرات احتمالی منطبق شود. همان طور که پیشتر نیز به آن اشاره شد، حتی اگر در زمان خاص، یک آزمون از پایایی بالایی برخوردار باشد، در طول زمان ممکن است تغییرات عمیقی در شرایط آن به وجود آید و بنابراین لازم است ابزارها و آزمونها در طول زمان ارزیابی شوند، تغییر داده و اضلاح شوند. از این رو، پیش از معرفی نهایی آزمون، باید آن را از جنبههای مختلف بررسی و مشکلات آن را برطرف کرد.
پایایی ماده برآوردهای همسانی درونی جزء ساده ترین ویژگی هایی هستند که می توان برای ابزارهای جدید به دست آورد. بنابراین می توانید مقدار همسانی درونی را از منابع موجود پیدا کنید. اگر نتوانستید همسانی درونی را از منابع دیگر پیدا کنید می توانید با استفاده از داده های هنجاری ، آن را محاسبه کنید ( مثلا با استفاده از داده های هنجاری که در راهنمای آزمون موجود است ) . برای این کار از فرمول کودر – ریچاردسون 21 استفاده کنید ( کاپلان و ساکوزو ، 2005 ؛ نانالی و برنشتاین ، 1994 ) . اگر انتظار دارید ابزارتان همسانی درون بالایی داشته باشد ولی همسانی درونی آن پایین است ، با مشکل مواجه هستید . اگر بخواهید از ابزاری استفاده کنید که همسانی درونی پایینی دارد در تفسیر یافته هایتان کمی مشکل خواهید داشت زیرا این ابزار چیر های مختلفی را انداره می گیرد . دو آزمودنی که در این آزمون نمره یکسان به دست می آورند یکسان نیستند زیرا ماده های آژمون چیز های متفاوتی را می سنجند .
نمی توانید ابتدا پژوهش را شروع کنید و سپس همسانی درونی را محاسبه کنید . فرض کنید همسانی درونی پایین بود ، در این صورت برای تغییر ماده و اصلاح آزمون دیر است و ممکن است نخواهید این کار را انجام دهید . برای بهبود همسانی درونی باید عناصر ابزار را به صورت تازه ای سازمان دهی کنید ، ساختار بنیادی ابزار را تغییر دهید و هنجار های موجود و اطلاعات مربوط به روایی ابزار را ارائه دهید . اگر داده های مربوط به روایی ابزار از ابتدا وجود نداشته اند و می خواهید از این ابزار استفاده ک نید ، نمونه بزرگی از آزمودنی ها را انتخاب کنید تا بتوانید پس از جمع آوری داده ها ، مقاس را تحیل عاملی کنید . سپس می توانید نمرات آزمودنیها را در هر یک از عوامل به دست آمده مشخص کنید. عواملی که از نظر مفهومی بیشترین هماهنگی را با جنبه های نظری و عملی سازه های شما دارند می توانید به عنوان متغیرهای وابسته انتخاب کنید. البته برای این مقیاس های جدید هیچ هنجاری یا اطلاعاتی درباره روایی وجود ندارد . علاوه بر این ، تحلیل عاملی مناسب مستلزم نمونه بزرگ است که است که در فصل ۷ به آن اشاره کردیم. حجم نمونه در تحلیل عاملی به تعداد ماده های مقیاس بستگی دارد و می تواند حداقل شامل ۱۰۰ آزمودنی باشد. اگر میخواهید ساختار عاملی ابزار را بازسازی کنید حجم نمونه را دو برابر کنید. البته اگر ماده ها یا ابزارها بیشتر شود حجم نمونه نیز باید افزایش یابد . ممکن راه حل بهتر این باشد که ابتدا مطالعه مقدماتی را با آزمودنی های کمتری انجام دهید تا پیش از شروع پژوهشی ، از همسانی درونی ابزار آگاه شوید.
این توضیحات، بیشتر در مورد مقیاس های خود سنجی و روش های درجه بندی اطلاعات کاربرد دارند اما می توان آن ها را در مورد همه روش ها سنجش ( حداقل در سطح مفهومی ) به کار برد . در این جا مجال پرداختن به جزئیات این موضوع جالب نیست . صرف نظر از روش پژوهش و این که موضوع پژوهش شما یک سازه روان شناختی است یا یک رفتار واقعی ، همگنی ابزار سنجش اهمیت دارد . مثال تصویر کنید در حال مشاهده رفتار شکار کردن در بین رتیل های محلی هستید . شما فرض خواهید کرد چندین پاسخ اصلی ، همگی جزء طبقه رفتار شکار کردن قرار می گیرند. اگر برخی رتیل ها در حال لانه سازی، برخی در حال گشت و گذار و برخی مشغول تولید مثل باشند چگونه می تتوان فقط با نمره رفتار شکار کردن این رفتارها را تبیین کرد ؟
شما می توانید برای دریافت مشاوره از کارشناسان مجموعه در فرم زیر سفارش ثبت کنید تا همکاران ما در اولین فرصت با شما تماس بگیرند :